In dit boek introduceert Karin Slaughter Will Trent, een man die al veel heeft meegemaakt, en ingezet wordt bij een onderzoek naar de gruwelijke moord op een hoer. Hij kan de zaak linken met andere gevallen waarbij vrouwen werden verkracht en de tong afgebeten, met de dood tot gevolg.
Slaughter wisselt vlotjes (maar niet overdreven vaak) van vertelstandpunt: we beginnen met rechercheur Michael Ormewood, wat de lezer op het compleet verkeerde been zet, om vervolgens over te schakelen op het verhaal van John, die op vijftienjarige leeftijd als moordenaar werd veroordeeld en in de gevangenis belandde. Algauw zal blijken dat hij onschuldig is en dat hij ons naar de echte dader kan leiden, hopelijk vóór het te laat is. Tot slot is er nog Will Trent zelf, het eigenlijke hoofdpersonage, de persoon die deze zaak moet en zal oplossen, zeker als de moordenaar het op zijn (ex-)vriendin gemunt blijkt te hebben. Karin Slaughter slaagt erin om in de hoofden van deze drie mannen te kruipen, hen voor mijn ogen tot leven te brengen en me helemaal te doen inleven in hun leefwereld, hun gedachten, hun gevoelens.
Gruwelijk, dat is het eerste woord dat door mijn hoofd schiet als ik dit verhaal moet beschrijven. Geweld, moord, afgebeten tongen, verkrachting, het doet de afschuw voor de slechtheid van het menselijk ras toenemen. Vooral de scène waarin Johns verkrachtingen in de gevangenis worden beschreven, zal ik niet snel vergeten. Dat is trouwens iets wat ik niet snap: hoe hebben hij en zijn moeder zich indertijd zo laten manipuleren dat hij nooit de waarheid heeft opgebiecht aan de politie, aan de rechtbank? Hoe kan je je er zomaar bij neerleggen dat je volledig onterecht in de gevangenis belandt, voor twintig afschuwelijke jaren, terwijl je nog maar een kind bent? Hoe overleef je zoiets?
3sterren, omdat het afschuwelijk spannend was.
Leeshutje 
Het is al een hele tijd geleden dat ik dit boek las maar haar boeken zijn inderdaad meestal wel gruwelijk.